roodgloeiend
Dutch edit
Etymology edit
From rood (“red”) + gloeiend (“glowing”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
roodgloeiend (comparative roodgloeiender, superlative roodgloeiendst)
Inflection edit
| Inflection of roodgloeiend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | roodgloeiend | |||
| inflected | roodgloeiende | |||
| comparative | roodgloeiender | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | roodgloeiend | roodgloeiender | het roodgloeiendst het roodgloeiendste | |
| indefinite | m./f. sing. | roodgloeiende | roodgloeiendere | roodgloeiendste |
| n. sing. | roodgloeiend | roodgloeiender | roodgloeiendste | |
| plural | roodgloeiende | roodgloeiendere | roodgloeiendste | |
| definite | roodgloeiende | roodgloeiendere | roodgloeiendste | |
| partitive | roodgloeiends | roodgloeienders | — | |
References edit
- M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]