rozgniatać

Polish

Etymology

From rozgnieść +‎ -ać. First attested in 1806. Compare Kashubian rozgniatac, Silesian rozgniŏtać, and Russian разгнета́ть (razgnetátʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈɡɲa.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: roz‧gnia‧tać

Verb

rozgniatać impf (perfective rozgnieść)

1. (transitive) to crush apart (crushing, to cause something to lose its shape, turning into pulp, or falling into pieces) [+instrumental = with what] [+ w (locative) = in what]

Conjugation

Conjugation of rozgniatać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgniatać
present tense	1st	rozgniatam			rozgniatamy
	2nd	rozgniatasz			rozgniatacie
	3rd	rozgniata			rozgniatają
	impersonal	rozgniata się
past tense	1st	rozgniatałem, -(e)m rozgniatał	rozgniatałam, -(e)m rozgniatała	rozgniatałom, -(e)m rozgniatało	rozgniataliśmy, -(e)śmy rozgniatali	rozgniatałyśmy, -(e)śmy rozgniatały
	2nd	rozgniatałeś, -(e)ś rozgniatał	rozgniatałaś, -(e)ś rozgniatała	rozgniatałoś, -(e)ś rozgniatało	rozgniataliście, -(e)ście rozgniatali	rozgniatałyście, -(e)ście rozgniatały
	3rd	rozgniatał	rozgniatała	rozgniatało	rozgniatali	rozgniatały
	impersonal	rozgniatano
future tense	1st	będę rozgniatał, będę rozgniatać	będę rozgniatała, będę rozgniatać	będę rozgniatało, będę rozgniatać	będziemy rozgniatali, będziemy rozgniatać	będziemy rozgniatały, będziemy rozgniatać
	2nd	będziesz rozgniatał, będziesz rozgniatać	będziesz rozgniatała, będziesz rozgniatać	będziesz rozgniatało, będziesz rozgniatać	będziecie rozgniatali, będziecie rozgniatać	będziecie rozgniatały, będziecie rozgniatać
	3rd	będzie rozgniatał, będzie rozgniatać	będzie rozgniatała, będzie rozgniatać	będzie rozgniatało, będzie rozgniatać	będą rozgniatali, będą rozgniatać	będą rozgniatały, będą rozgniatać
	impersonal	będzie rozgniatać się
conditional	1st	rozgniatałbym, bym rozgniatał	rozgniatałabym, bym rozgniatała	rozgniatałobym, bym rozgniatało	rozgniatalibyśmy, byśmy rozgniatali	rozgniatałybyśmy, byśmy rozgniatały
	2nd	rozgniatałbyś, byś rozgniatał	rozgniatałabyś, byś rozgniatała	rozgniatałobyś, byś rozgniatało	rozgniatalibyście, byście rozgniatali	rozgniatałybyście, byście rozgniatały
	3rd	rozgniatałby, by rozgniatał	rozgniatałaby, by rozgniatała	rozgniatałoby, by rozgniatało	rozgniataliby, by rozgniatali	rozgniatałyby, by rozgniatały
	impersonal	rozgniatano by
imperative	1st	niech rozgniatam			rozgniatajmy
	2nd	rozgniataj			rozgniatajcie
	3rd	niech rozgniata			niech rozgniatają
active adjectival participle		rozgniatający	rozgniatająca	rozgniatające	rozgniatający	rozgniatające
passive adjectival participle		rozgniatany	rozgniatana	rozgniatane	rozgniatani	rozgniatane
contemporary adverbial participle		rozgniatając
verbal noun		rozgniatanie

Further reading

• rozgniatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozgniatać in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozgniatać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozgniatać”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 614
• rozgniatać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego