rozmawiacz
Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From rozmawiać + -acz. First attested in 1588.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
rozmawiacz m pers
- (chiefly obsolete) conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker
- Synonym: rozmówca
Declension edit
Declension of rozmawiacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozmawiacz | rozmawiacze |
| genitive | rozmawiacza | rozmawiaczy |
| dative | rozmawiaczowi | rozmawiaczom |
| accusative | rozmawiacza | rozmawiaczy |
| instrumental | rozmawiaczem | rozmawiaczami |
| locative | rozmawiaczu | rozmawiaczach |
| vocative | rozmawiaczu | rozmawiacze |
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References edit
Further reading edit
- rozmawiacz in Polish dictionaries at PWN
- rozmawiacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego