Polish edit

Etymology edit

From roz- +‎ porządzić.

Pronunciation edit

Verb edit

rozporządzić pf (imperfective rozporządzać)

  1. (transitive) to command (someone), to decide what will happen to (something) [+instrumental]

Conjugation edit

Conjugation of rozporządzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozporządzić
future tense 1st rozporządzę rozporządzimy
2nd rozporządzisz rozporządzicie
3rd rozporządzi rozporządzą
impersonal rozporządzi się
past tense 1st rozporządziłem,
-(e)m rozporządził
rozporządziłam,
-(e)m rozporządziła
rozporządziłom,
-(e)m rozporządziło
rozporządziliśmy,
-(e)śmy rozporządzili
rozporządziłyśmy,
-(e)śmy rozporządziły
2nd rozporządziłeś,
-(e)ś rozporządził
rozporządziłaś,
-(e)ś rozporządziła
rozporządziłoś,
-(e)ś rozporządziło
rozporządziliście,
-(e)ście rozporządzili
rozporządziłyście,
-(e)ście rozporządziły
3rd rozporządził rozporządziła rozporządziło rozporządzili rozporządziły
impersonal rozporządzono
conditional 1st rozporządziłbym,
bym rozporządził
rozporządziłabym,
bym rozporządziła
rozporządziłobym,
bym rozporządziło
rozporządzilibyśmy,
byśmy rozporządzili
rozporządziłybyśmy,
byśmy rozporządziły
2nd rozporządziłbyś,
byś rozporządził
rozporządziłabyś,
byś rozporządziła
rozporządziłobyś,
byś rozporządziło
rozporządzilibyście,
byście rozporządzili
rozporządziłybyście,
byście rozporządziły
3rd rozporządziłby,
by rozporządził
rozporządziłaby,
by rozporządziła
rozporządziłoby,
by rozporządziło
rozporządziliby,
by rozporządzili
rozporządziłyby,
by rozporządziły
impersonal rozporządzono by
imperative 1st niech rozporządzę rozporządźmy
2nd rozporządź rozporządźcie
3rd niech rozporządzi niech rozporządzą
passive adjectival participle rozporządzony rozporządzona rozporządzone rozporządzeni rozporządzone
anterior adverbial participle rozporządziwszy
verbal noun rozporządzenie

Further reading edit