roztrwonić

Polish

Etymology

From roz- +‎ trwonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈtrfɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: roz‧trwo‧nić

Verb

roztrwonić pf (imperfective trwonić or roztrwaniać)

1. (transitive) to waste, to squander, to fritter away

Conjugation

Conjugation of roztrwonić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		roztrwonić
future tense	1st	roztrwonię			roztrwonimy
	2nd	roztrwonisz			roztrwonicie
	3rd	roztrwoni			roztrwonią
	impersonal	roztrwoni się
past tense	1st	roztrwoniłem, -(e)m roztrwonił	roztrwoniłam, -(e)m roztrwoniła	roztrwoniłom, -(e)m roztrwoniło	roztrwoniliśmy, -(e)śmy roztrwonili	roztrwoniłyśmy, -(e)śmy roztrwoniły
	2nd	roztrwoniłeś, -(e)ś roztrwonił	roztrwoniłaś, -(e)ś roztrwoniła	roztrwoniłoś, -(e)ś roztrwoniło	roztrwoniliście, -(e)ście roztrwonili	roztrwoniłyście, -(e)ście roztrwoniły
	3rd	roztrwonił	roztrwoniła	roztrwoniło	roztrwonili	roztrwoniły
	impersonal	roztrwoniono
conditional	1st	roztrwoniłbym, bym roztrwonił	roztrwoniłabym, bym roztrwoniła	roztrwoniłobym, bym roztrwoniło	roztrwonilibyśmy, byśmy roztrwonili	roztrwoniłybyśmy, byśmy roztrwoniły
	2nd	roztrwoniłbyś, byś roztrwonił	roztrwoniłabyś, byś roztrwoniła	roztrwoniłobyś, byś roztrwoniło	roztrwonilibyście, byście roztrwonili	roztrwoniłybyście, byście roztrwoniły
	3rd	roztrwoniłby, by roztrwonił	roztrwoniłaby, by roztrwoniła	roztrwoniłoby, by roztrwoniło	roztrwoniliby, by roztrwonili	roztrwoniłyby, by roztrwoniły
	impersonal	roztrwoniono by
imperative	1st	niech roztrwonię			roztrwońmy
	2nd	roztrwoń			roztrwońcie
	3rd	niech roztrwoni			niech roztrwonią
passive adjectival participle		roztrwoniony	roztrwoniona	roztrwonione	roztrwonieni	roztrwonione
anterior adverbial participle		roztrwoniwszy
verbal noun		roztrwonienie

Further reading

• roztrwonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztrwonić in Polish dictionaries at PWN