roztrzepaniec
Polish edit
Etymology edit
From roztrzepać + -aniec.
Pronunciation edit
Noun edit
roztrzepaniec m pers
- scatterbrain (absent-minded person)
Declension edit
Declension of roztrzepaniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | roztrzepaniec | roztrzepańcy/roztrzepańce (deprecative) |
| genitive | roztrzepańca | roztrzepańców |
| dative | roztrzepańcowi | roztrzepańcom |
| accusative | roztrzepańca | roztrzepańców |
| instrumental | roztrzepańcem | roztrzepańcami |
| locative | roztrzepańcu | roztrzepańcach |
| vocative | roztrzepańcze | roztrzepańcy |
Further reading edit
- roztrzepaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- roztrzepaniec in Polish dictionaries at PWN