Latin edit

Etymology edit

rubeo +‎ -cundus

Pronunciation edit

Adjective edit

rubicundus (feminine rubicunda, neuter rubicundum, comparative rubicundior); first/second-declension adjective

  1. red, ruddy, rubicund
    • early 11th century, Egbert van Luik, "De puella a lupellis servata", Fecunda ratis, Ernst Voigt (ed.), publ. by Max Niemeyer, 1889, page 233, lines 474-476.
      Quidam suscepit sacro de fonte puellam,
      Cui dedit et tunicam rubicundo uellere textam.
      Quinquagesima sancta fuit babtismatis huius,
      Somebody raised the girl from the baptismal font,
      and gave to her a riding hood woven from red wool.
      [For] Holy Pentecost was the day of her baptism.

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rubicundus rubicunda rubicundum rubicundī rubicundae rubicunda
Genitive rubicundī rubicundae rubicundī rubicundōrum rubicundārum rubicundōrum
Dative rubicundō rubicundō rubicundīs
Accusative rubicundum rubicundam rubicundum rubicundōs rubicundās rubicunda
Ablative rubicundō rubicundā rubicundō rubicundīs
Vocative rubicunde rubicunda rubicundum rubicundī rubicundae rubicunda

Descendants edit

  • Catalan: rubicund
  • French: rubicond
  • Spanish: rubicundo

References edit

  • rubicundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rubicundus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • rubicundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.