rzeczywistość

Polish

Etymology

From rzeczywisty +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛ.t͡ʂɨˈvis.tɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -istɔɕt͡ɕ
• Syllabification: rze‧czy‧wis‧tość

Noun

rzeczywistość f

1. reality

Declension

Declension of rzeczywistość

	singular	plural
nominative	rzeczywistość	rzeczywistości
genitive	rzeczywistości	rzeczywistości
dative	rzeczywistości	rzeczywistościom
accusative	rzeczywistość	rzeczywistości
instrumental	rzeczywistością	rzeczywistościami
locative	rzeczywistości	rzeczywistościach
vocative	rzeczywistości	rzeczywistości

Further reading

• rzeczywistość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzeczywistość in Polish dictionaries at PWN