sörük
See also: soruk
Hungarian edit
Etymology edit
sör + -ük (possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
sörük
- third-person plural single-possession possessive of sör
Declension edit
| Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | sörük | — |
| accusative | sörüket | — |
| dative | sörüknek | — |
| instrumental | sörükkel | — |
| causal-final | sörükért | — |
| translative | sörükké | — |
| terminative | sörükig | — |
| essive-formal | sörükként | — |
| essive-modal | sörükül | — |
| inessive | sörükben | — |
| superessive | sörükön | — |
| adessive | sörüknél | — |
| illative | sörükbe | — |
| sublative | sörükre | — |
| allative | sörükhöz | — |
| elative | sörükből | — |
| delative | sörükről | — |
| ablative | sörüktől | — |
| non-attributive possessive - singular |
sörüké | — |
| non-attributive possessive - plural |
sörükéi | — |