sülün
See also: sulun
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish سوكلن, سوكلون (söğlün, sülün). Compare Old Turkic [script needed] (süglin), [script needed] (süvlin), from Proto-Turkic *süglin (“pheasant”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
sülün (definite accusative sülünü, plural sülünler)
Declension edit
Further reading edit
- “sülün”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu