sırf
Azerbaijani edit
Etymology edit
Adverb edit
sırf
- strictly, purely; only
- sırf qadınlar üçün nəzərdə tutulmuş fitnes zalı ― a gym intended for women only
- Bu sırf daxili işləridir. ― This is purely their internal issue.
Further reading edit
- “sırf” in Obastan.com.
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish صرف (ṣırf, “pure, mere, sheer (said of that which is poor or bad)”),[1][2] from Arabic صِرْف (ṣirf, “pure, absolute, mere, clear”), from صَرَفَ (ṣarafa, “to turn, to divert, to turn away, to avert”).[3]
Pronunciation edit
Adverb edit
sırf
- only, solely, nothing but
- Synonym: yalnızca
- completely, wholly
Related terms edit
References edit
- ^ Redhouse, James W. (1890) “صرف”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1174
- ^ Kélékian, Diran (1911) “صرف”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 760
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “sırf”, in Nişanyan Sözlük
Further reading edit
- “sırf”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “sırf”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4212