sabit

See also: Sabit

Azerbaijani

Etymology

From Arabic ثَابِت (ṯābit).

Pronunciation

• IPA^(key): [sɑːˈbit]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: sa‧bit

Adjective

sabit

1. stable
2. stationary, fixed, permanent

Derived terms

• sabitlik (“stability”)

Noun

sabit (definite accusative sabiti, plural sabitlər)

1. constant

   Antonym: dəyişən

   1. (mathematics) A quantity that remains at a fixed value throughout a given discussion.
   2. (sciences) Any property of an experiment, determined numerically, that does not change under given circumstances.
   3. (computing) An identifier that is bound to an invariant value; a fixed value given a name to aid in readability of source code.

Declension

Declension of sabit
	singular	plural
nominative	sabit	sabitlər
definite accusative	sabiti	sabitləri
dative	sabitə	sabitlərə
locative	sabitdə	sabitlərdə
ablative	sabitdən	sabitlərdən
definite genitive	sabitin	sabitlərin

Possessive forms of sabit
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sabitim	sabitlərim
sənin (“your”)	sabitin	sabitlərin
onun (“his/her/its”)	sabiti	sabitləri
bizim (“our”)	sabitimiz	sabitlərimiz
sizin (“your”)	sabitiniz	sabitləriniz
onların (“their”)	sabiti or sabitləri	sabitləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sabitimi	sabitlərimi
sənin (“your”)	sabitini	sabitlərini
onun (“his/her/its”)	sabitini	sabitlərini
bizim (“our”)	sabitimizi	sabitlərimizi
sizin (“your”)	sabitinizi	sabitlərinizi
onların (“their”)	sabitini or sabitlərini	sabitlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sabitimə	sabitlərimə
sənin (“your”)	sabitinə	sabitlərinə
onun (“his/her/its”)	sabitinə	sabitlərinə
bizim (“our”)	sabitimizə	sabitlərimizə
sizin (“your”)	sabitinizə	sabitlərinizə
onların (“their”)	sabitinə or sabitlərinə	sabitlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sabitimdə	sabitlərimdə
sənin (“your”)	sabitində	sabitlərində
onun (“his/her/its”)	sabitində	sabitlərində
bizim (“our”)	sabitimizdə	sabitlərimizdə
sizin (“your”)	sabitinizdə	sabitlərinizdə
onların (“their”)	sabitində or sabitlərində	sabitlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sabitimdən	sabitlərimdən
sənin (“your”)	sabitindən	sabitlərindən
onun (“his/her/its”)	sabitindən	sabitlərindən
bizim (“our”)	sabitimizdən	sabitlərimizdən
sizin (“your”)	sabitinizdən	sabitlərinizdən
onların (“their”)	sabitindən or sabitlərindən	sabitlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sabitimin	sabitlərimin
sənin (“your”)	sabitinin	sabitlərinin
onun (“his/her/its”)	sabitinin	sabitlərinin
bizim (“our”)	sabitimizin	sabitlərimizin
sizin (“your”)	sabitinizin	sabitlərinizin
onların (“their”)	sabitinin or sabitlərinin	sabitlərinin

Further reading

• “sabit” in Obastan.com.

Bikol Central

Alternative forms

• sab-it

Etymology

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *saqebit.

Pronunciation

• Hyphenation: sa‧bit
• IPA^(key): /saʔˈbit/, [saʔˈbit]

Verb

sàbit

1. to hang up something on a hook

Derived terms

• isabit
• magsabit

 

Indonesian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsabɪt̚/
• Hyphenation: sa‧bit

Etymology 1

Inherited from Malay sabit, from Proto-Malayo-Polynesian *sabit (“hooked implement”).

Noun

sabit (first-person possessive sabitku, second-person possessive sabitmu, third-person possessive sabitnya)

1. synonym of arit (“sickle”).
2. a curved shape like that of a sickle

Verb

sabit

1. imperative of menyabit (“to cut grass with a sickle”)

Derived terms

• menyabit
• penyabit
• penyabitan
• sabitan

 

Etymology 2

Inherited from Malay sabit, from Arabic ثَابِت (ṯābit, “constant, certain, stable”).

Adjective

sabit

1. (obsolete) synonym of terang
2. (obsolete) synonym of tetap
3. (obsolete) synonym of pasti
4. (obsolete) synonym of tentu

Further reading

• “sabit” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

Tagalog

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsabit/, [ˈsa.bɪt]
• Hyphenation: sa‧bit

Noun

sabit (Baybayin spelling ᜐᜊᜒᜆ᜔)

1. hanging of an object (on a nail, hook, etc.)

   Synonyms: bitin, pagbibitin, pagsasabit, pagkasabit

2. condition of being caught on a nail, hook, etc. while in a hurry

   Synonyms: kalawit, pagkakalawit, pagkapakalawit

3. tear or rip caused by being caught on a nail, hook, etc.

Derived terms

• isabit
• magsabit
• mapasabit
• masabit
• sabitan
• sumabit

 

Adjective

sabit (Baybayin spelling ᜐᜊᜒᜆ᜔)

1. (colloquial) hooked; caught

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ثابت (sabit), from Arabic ثَابِت (ṯābit).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaː.bit/
• Hyphenation: sa‧bit

Noun

sabit (definite accusative sabiti, plural sabitler)

1. (algebra, sciences, computing) constant

Adjective

sabit

1. fixed, not changing

Synonyms

• değişmez

Zaghawa

Etymology

From Arabic السبت, ultimately Hebrew שבת.

Pronunciation

• IPA^(key): /sabit/

Noun

sabit

1. Saturday

References

• Beria-English English-Beria Dictionary [provisional] ADESK, Iriba, Kobe Department, Chad