See also: Sahib

English edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Hindustani صاحب / साहिब (sāhib, lord), from Classical Persian صاحب (sāhib), from Arabic صَاحِب (ṣāḥib, companion).

Noun edit

sahib (plural sahibs)

  1. (historical) A term of respect for a white European or other man of rank in colonial India.
    Coordinate term: memsahib
    • 1900 December – 1901 October, Rudyard Kipling, chapter 7, in Kim (Macmillan’s Colonial Library; no. 414), London: Macmillan and Co., published 1901, →OCLC, page 177:
      One must never forget that one is a Sahib, and that some day, when examinations are passed, one will command natives.
    • 1923, Rasool Galwan, Servant of Sahibs[1], Cambridge: W. Heffer & Sons, page 25:
      After, went to sahib and packed up sahib's things. We had four hire-ponies; three for loads, and one for sahib to ride. Sahib had a Chinese saddle, that he put on a high horse.

Derived terms edit

Translations edit

Further reading edit

Azerbaijani edit

Etymology edit

From Arabic صَاحِب (ṣāḥib).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [sɑˈhib]
  • Hyphenation: sa‧hib
  • (file)

Noun edit

sahib (definite accusative sahibi, plural sahiblər)

  1. owner, possessor
    Synonym: yiyə
    dükan sahibishop owner
    oğul-uşaq sahibi (idiomatic)
    a married person, someone with a family
    (literally, “possessor of son and child”)

Declension edit

    Declension of sahib
singular plural
nominative sahib
sahiblər
definite accusative sahibi
sahibləri
dative sahibə
sahiblərə
locative sahibdə
sahiblərdə
ablative sahibdən
sahiblərdən
definite genitive sahibin
sahiblərin
    Possessive forms of sahib
nominative
singular plural
mənim (my) sahibim sahiblərim
sənin (your) sahibin sahiblərin
onun (his/her/its) sahibi sahibləri
bizim (our) sahibimiz sahiblərimiz
sizin (your) sahibiniz sahibləriniz
onların (their) sahibi or sahibləri sahibləri
accusative
singular plural
mənim (my) sahibimi sahiblərimi
sənin (your) sahibini sahiblərini
onun (his/her/its) sahibini sahiblərini
bizim (our) sahibimizi sahiblərimizi
sizin (your) sahibinizi sahiblərinizi
onların (their) sahibini or sahiblərini sahiblərini
dative
singular plural
mənim (my) sahibimə sahiblərimə
sənin (your) sahibinə sahiblərinə
onun (his/her/its) sahibinə sahiblərinə
bizim (our) sahibimizə sahiblərimizə
sizin (your) sahibinizə sahiblərinizə
onların (their) sahibinə or sahiblərinə sahiblərinə
locative
singular plural
mənim (my) sahibimdə sahiblərimdə
sənin (your) sahibində sahiblərində
onun (his/her/its) sahibində sahiblərində
bizim (our) sahibimizdə sahiblərimizdə
sizin (your) sahibinizdə sahiblərinizdə
onların (their) sahibində or sahiblərində sahiblərində
ablative
singular plural
mənim (my) sahibimdən sahiblərimdən
sənin (your) sahibindən sahiblərindən
onun (his/her/its) sahibindən sahiblərindən
bizim (our) sahibimizdən sahiblərimizdən
sizin (your) sahibinizdən sahiblərinizdən
onların (their) sahibindən or sahiblərindən sahiblərindən
genitive
singular plural
mənim (my) sahibimin sahiblərimin
sənin (your) sahibinin sahiblərinin
onun (his/her/its) sahibinin sahiblərinin
bizim (our) sahibimizin sahiblərimizin
sizin (your) sahibinizin sahiblərinizin
onların (their) sahibinin or sahiblərinin sahiblərinin

Derived terms edit

Related terms edit

Predicative edit

sahib

  1. to own, possess, have
    Murad Volkswagen markalı maşına sahibdir.Murad owns a car of the brand Volkswagen.
    Synonym: malik

Conjugation edit

*imək (to be) being a defective verb, its missing forms are supplied by the present simple copulas (appearing as suffixes), and by olmaq. The actual infinitive form would be sahib olmaq, as the verb olmaq serves as infinitive form of *imek and itself.

French edit

Noun edit

sahib m (plural sahibs)

  1. sahib

Further reading edit

Italian edit

Etymology edit

Borrowed from English sahib.

Noun edit

sahib m (invariable)

  1. sahib