saranče
Czech edit
Etymology edit
Borrowed from Russian саранча́ (sarančá, “locust”).
Pronunciation edit
Noun edit
saranče n or f
Declension edit
when neuter:
Declension of saranče (t-stem neuter)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | saranče | sarančata |
genitive | sarančete | sarančat |
dative | sarančeti | sarančatům |
accusative | saranče | sarančata |
vocative | saranče | sarančata |
locative | sarančeti | sarančatech |
instrumental | sarančetem | sarančaty |
when feminine: