sculptor
See also: Sculptor
English edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (General American) IPA(key): /ˈskʌlptɚ/
Audio (US) (file)
Noun edit
sculptor (plural sculptors)
- A person who sculpts; an artist who produces sculpture.
- Hyponym: sculptress
Translations edit
a person who sculpts
|
Latin edit
Etymology edit
From sculpō (“I sculpt”) + -tor.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈskulp.tor/, [ˈs̠kʊɫ̪pt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈskulp.tor/, [ˈskulpt̪or]
Noun edit
sculptor m (genitive sculptōris); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sculptor | sculptōrēs |
Genitive | sculptōris | sculptōrum |
Dative | sculptōrī | sculptōribus |
Accusative | sculptōrem | sculptōrēs |
Ablative | sculptōre | sculptōribus |
Vocative | sculptor | sculptōrēs |
Related terms edit
Descendants edit
References edit
- “sculptor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sculptor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “sculptor”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French sculpteur, from Latin scūlptor.
Pronunciation edit
Noun edit
sculptor m (plural sculptori, feminine equivalent sculptoriță)
Declension edit
Declension of sculptor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) sculptor | sculptorul | (niște) sculptori | sculptorii |
genitive/dative | (unui) sculptor | sculptorului | (unor) sculptori | sculptorilor |
vocative | sculptorule | sculptorilor |
References edit
- sculptor in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)