seemi
Finnish edit
Etymology edit
From English seme, from Ancient Greek σῆμα (sêma).
Pronunciation edit
Noun edit
seemi
Declension edit
Inflection of seemi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | seemi | seemit | ||
genitive | seemin | seemien | ||
partitive | seemiä | seemejä | ||
illative | seemiin | seemeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | seemi | seemit | ||
accusative | nom. | seemi | seemit | |
gen. | seemin | |||
genitive | seemin | seemien | ||
partitive | seemiä | seemejä | ||
inessive | seemissä | seemeissä | ||
elative | seemistä | seemeistä | ||
illative | seemiin | seemeihin | ||
adessive | seemillä | seemeillä | ||
ablative | seemiltä | seemeiltä | ||
allative | seemille | seemeille | ||
essive | seeminä | seemeinä | ||
translative | seemiksi | seemeiksi | ||
abessive | seemittä | seemeittä | ||
instructive | — | seemein | ||
comitative | See the possessive forms below. |