sefa

See also: Sefa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɛːva/

  Rhymes: -ɛːva

Verb

sefa (weak verb, third-person singular past indicative sefaði, supine sefað)

1. to soothe

Conjugation

sefa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sefa
supine (sagnbót)		sefað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sefandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sefa	við sefum	present (nútíð)	ég sefi	við sefum
	þú sefar	þið sefið		þú sefir	þið sefið
	hann, hún, það sefar	þeir, þær, þau sefa		hann, hún, það sefi	þeir, þær, þau sefi
past (þátíð)	ég sefaði	við sefuðum	past (þátíð)	ég sefaði	við sefuðum
	þú sefaðir	þið sefuðuð		þú sefaðir	þið sefuðuð
	hann, hún, það sefaði	þeir, þær, þau sefuðu		hann, hún, það sefaði	þeir, þær, þau sefuðu
imperative (boðháttur)	sefa (þú)	sefið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sefaðu	sefiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sefast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sefast
supine (sagnbót)		sefast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sefandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sefast	við sefumst	present (nútíð)	ég sefist	við sefumst
	þú sefast	þið sefist		þú sefist	þið sefist
	hann, hún, það sefast	þeir, þær, þau sefast		hann, hún, það sefist	þeir, þær, þau sefist
past (þátíð)	ég sefaðist	við sefuðumst	past (þátíð)	ég sefaðist	við sefuðumst
	þú sefaðist	þið sefuðust		þú sefaðist	þið sefuðust
	hann, hún, það sefaðist	þeir, þær, þau sefuðust		hann, hún, það sefaðist	þeir, þær, þau sefuðust
imperative (boðháttur)	sefast (þú)	sefist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sefastu	sefisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sefaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sefaður	sefuð	sefað		sefaðir	sefaðar	sefuð
accusative (þolfall)	sefaðan	sefaða	sefað		sefaða	sefaðar	sefuð
dative (þágufall)	sefuðum	sefaðri	sefuðu		sefuðum	sefuðum	sefuðum
genitive (eignarfall)	sefaðs	sefaðrar	sefaðs		sefaðra	sefaðra	sefaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sefaði	sefaða	sefaða		sefuðu	sefuðu	sefuðu
accusative (þolfall)	sefaða	sefuðu	sefaða		sefuðu	sefuðu	sefuðu
dative (þágufall)	sefaða	sefuðu	sefaða		sefuðu	sefuðu	sefuðu
genitive (eignarfall)	sefaða	sefuðu	sefaða		sefuðu	sefuðu	sefuðu

Northern Kurdish

Etymology

Ottoman Turkish صفا.

Noun

sefa f

1. pleasure
2. tranquility

Old English

Alternative forms

• seofa

Etymology

From Proto-West Germanic *sebō, from Proto-Germanic *sebô (“mind, sense”), from Proto-Indo-European *sep- (“to try, research”). Cognate with Old Saxon sevo, Old Norse sefi, Latin sapiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈse.fɑ/, [ˈse.vɑ]

Noun

sefa m

1. (poetic) spirit, heart, mind
   • Ealle þa gemoniað mōdes fūsne sefan to sīþe

     All these things urge him who is eager of spirit to travel. (The Seafarer)

Declension

Declension of sefa (weak)

Case	Singular	Plural
nominative	sefa	sefan
accusative	sefan	sefan
genitive	sefan	sefena
dative	sefan	sefum

Derived terms

• mōdsefa

Old Norse

Noun

sefa

1. accusative/dative/genitive singular of sefi

Turkish

Alternative forms

• safa (superseded spelling)

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish صفا (ṣafa, “a being clear, limpid, clearness, the mind's being free from anxiety, grief, irritation, calmness, peace, enjoyment, pleasure, delight, pure affection, delight”), from Arabic صَفَاء (ṣafāʔ, “serenity”), verbal noun of صَفَا (ṣafā, “to be pure, to be clear, to be pure of heart”).

Pronunciation

• IPA^(key): /seˈfaː/
• Hyphenation: se‧fa

Noun

sefa (definite accusative sefayı, plural sefalar)

1. Serenity, peace of mind, tranquility.

   Synonyms: rahatlık, gönül rahatlığı, huzur, keyif

2. Fun, pleasure, enjoyment.

   Synonyms: eğlence, neşe

Declension

Inflection
Nominative	sefa
Definite accusative	sefayı
	Singular	Plural
Nominative	sefa	sefalar
Definite accusative	sefayı	sefaları
Dative	sefaya	sefalara
Locative	sefada	sefalarda
Ablative	sefadan	sefalardan
Genitive	sefanın	sefaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sefam sefalarım 2nd singular sefan sefaların 3rd singular sefası sefaları 1st plural sefamız sefalarımız 2nd plural sefanız sefalarınız 3rd plural sefaları sefaları Definite accusative Singular Plural 1st singular sefamı sefalarımı 2nd singular sefanı sefalarını 3rd singular sefasını sefalarını 1st plural sefamızı sefalarımızı 2nd plural sefanızı sefalarınızı 3rd plural sefalarını sefalarını Dative Singular Plural 1st singular sefama sefalarıma 2nd singular sefana sefalarına 3rd singular sefasına sefalarına 1st plural sefamıza sefalarımıza 2nd plural sefanıza sefalarınıza 3rd plural sefalarına sefalarına Locative Singular Plural 1st singular sefamda sefalarımda 2nd singular sefanda sefalarında 3rd singular sefasında sefalarında 1st plural sefamızda sefalarımızda 2nd plural sefanızda sefalarınızda 3rd plural sefalarında sefalarında Ablative Singular Plural 1st singular sefamdan sefalarımdan 2nd singular sefandan sefalarından 3rd singular sefasından sefalarından 1st plural sefamızdan sefalarımızdan 2nd plural sefanızdan sefalarınızdan 3rd plural sefalarından sefalarından Genitive Singular Plural 1st singular sefamın sefalarımın 2nd singular sefanın sefalarının 3rd singular sefasının sefalarının 1st plural sefamızın sefalarımızın 2nd plural sefanızın sefalarınızın 3rd plural sefalarının sefalarının

Derived terms

• akşamsefası
• aynısefa
• gecesefası
• gündüzsefası
• içki sefası
• sefa pezevengi
• sefa sürmek
• sefahat
• sefalı
• sefasına bakmak
• zevküsefa

 

Related terms

• Mustafa
• saf
• safderun
• Saffet
• saffet
• safi
• tasfiye

 

Further reading

• “sefa”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “sefa”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4117