skłamać

Polish

Etymology

From s- +‎ kłamać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskwa.mat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -amat͡ɕ
• Syllabification: skła‧mać

Verb

skłamać pf (imperfective kłamać)

1. (intransitive) to lie (to tell an untruth)

Conjugation

Conjugation of skłamać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skłamać
future tense	1st	skłamię			skłamiemy
	2nd	skłamiesz			skłamiecie
	3rd	skłamie			skłamią
	impersonal	skłamie się
past tense	1st	skłamałem, -(e)m skłamał	skłamałam, -(e)m skłamała	skłamałom, -(e)m skłamało	skłamaliśmy, -(e)śmy skłamali	skłamałyśmy, -(e)śmy skłamały
	2nd	skłamałeś, -(e)ś skłamał	skłamałaś, -(e)ś skłamała	skłamałoś, -(e)ś skłamało	skłamaliście, -(e)ście skłamali	skłamałyście, -(e)ście skłamały
	3rd	skłamał	skłamała	skłamało	skłamali	skłamały
	impersonal	skłamano
conditional	1st	skłamałbym, bym skłamał	skłamałabym, bym skłamała	skłamałobym, bym skłamało	skłamalibyśmy, byśmy skłamali	skłamałybyśmy, byśmy skłamały
	2nd	skłamałbyś, byś skłamał	skłamałabyś, byś skłamała	skłamałobyś, byś skłamało	skłamalibyście, byście skłamali	skłamałybyście, byście skłamały
	3rd	skłamałby, by skłamał	skłamałaby, by skłamała	skłamałoby, by skłamało	skłamaliby, by skłamali	skłamałyby, by skłamały
	impersonal	skłamano by
imperative	1st	niech skłamię			skłammy
	2nd	skłam			skłamcie
	3rd	niech skłamie			niech skłamią
passive adjectival participle		skłamany	skłamana	skłamane	skłamani	skłamane
anterior adverbial participle		skłamawszy
verbal noun		skłamanie

Further reading

• skłamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skłamać in Polish dictionaries at PWN