skarleć

Polish

Etymology

From s- +‎ karleć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskar.lɛt͡ɕ/
• Rhymes: -arlɛt͡ɕ
• Syllabification: skar‧leć

Verb

skarleć pf (imperfective karleć)

1. (intransitive) to dwarf (to become much smaller)

   Synonym: skarłowacieć

   Hypernym: zmaleć

Conjugation

Conjugation of skarleć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skarleć
future tense	1st	skarleję			skarlejemy
	2nd	skarlejesz			skarlejecie
	3rd	skarleje			skarleją
	impersonal	skarleje się
past tense	1st	skarlałem, -(e)m skarlał	skarlałam, -(e)m skarlała	skarlałom, -(e)m skarlało	skarleliśmy, -(e)śmy skarleli	skarlałyśmy, -(e)śmy skarlały
	2nd	skarlałeś, -(e)ś skarlał	skarlałaś, -(e)ś skarlała	skarlałoś, -(e)ś skarlało	skarleliście, -(e)ście skarleli	skarlałyście, -(e)ście skarlały
	3rd	skarlał	skarlała	skarlało	skarleli	skarlały
	impersonal	skarlano
conditional	1st	skarlałbym, bym skarlał	skarlałabym, bym skarlała	skarlałobym, bym skarlało	skarlelibyśmy, byśmy skarleli	skarlałybyśmy, byśmy skarlały
	2nd	skarlałbyś, byś skarlał	skarlałabyś, byś skarlała	skarlałobyś, byś skarlało	skarlelibyście, byście skarleli	skarlałybyście, byście skarlały
	3rd	skarlałby, by skarlał	skarlałaby, by skarlała	skarlałoby, by skarlało	skarleliby, by skarleli	skarlałyby, by skarlały
	impersonal	skarlano by
imperative	1st	niech skarleję			skarlejmy
	2nd	skarlej			skarlejcie
	3rd	niech skarleje			niech skarleją
anterior adverbial participle		skarlawszy
verbal noun		skarlenie

Derived terms

adjective

• skarlały

 

Related terms

adjective

• karli

 

nouns

• karlica
• karzeł

 

verb

• karłowacieć

 

Further reading

• skarleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skarleć in Polish dictionaries at PWN