Etymology
edit
From s- + kończyć.
Pronunciation
edit
skończyć pf (imperfective kończyć)
- (transitive) to end, to finish
- (transitive) to stop, to quit
- (reflexive with się) to come to an end, to finish [+intrumental = in/as what]
- Projekt skończył się sukcesem. ― The project ended successfully.
- (transitive) to turn, to reach a certain age
- (reflexive with się) to result, to end up [+instrumental = in/with something]
- (reflexive with się) to die
- Synonyms: see Thesaurus:umierać
Conjugation
edit
Conjugation of skończyć pf
|
skończyć
|
skończę
|
skończymy
|
skończysz
|
skończycie
|
skończy
|
skończą
|
skończy się
|
skończyłem, -(e)m skończył
|
skończyłam, -(e)m skończyła
|
skończyłom, -(e)m skończyło
|
skończyliśmy, -(e)śmy skończyli
|
skończyłyśmy, -(e)śmy skończyły
|
skończyłeś, -(e)ś skończył
|
skończyłaś, -(e)ś skończyła
|
skończyłoś, -(e)ś skończyło
|
skończyliście, -(e)ście skończyli
|
skończyłyście, -(e)ście skończyły
|
skończył
|
skończyła
|
skończyło
|
skończyli
|
skończyły
|
skończono
|
skończyłbym, bym skończył
|
skończyłabym, bym skończyła
|
skończyłobym, bym skończyło
|
skończylibyśmy, byśmy skończyli
|
skończyłybyśmy, byśmy skończyły
|
skończyłbyś, byś skończył
|
skończyłabyś, byś skończyła
|
skończyłobyś, byś skończyło
|
skończylibyście, byście skończyli
|
skończyłybyście, byście skończyły
|
skończyłby, by skończył
|
skończyłaby, by skończyła
|
skończyłoby, by skończyło
|
skończyliby, by skończyli
|
skończyłyby, by skończyły
|
skończono by
|
niech skończę
|
skończmy
|
skończ
|
skończcie
|
niech skończy
|
niech skończą
|
skończony
|
skończona
|
skończone
|
skończeni
|
skończone
|
skończywszy
|
skończenie
|
Derived terms
edit
Further reading
edit
- skończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skończyć in Polish dictionaries at PWN