skubnąć

Polish

Etymology

From skubać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskub.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: skub‧nąć

Verb

skubnąć pf (imperfective skubać)

1. (transitive) to pluck, to pick, to pull
2. (transitive) to nibble
3. (reflexive with się) to nibble oneself

Conjugation

Conjugation of skubnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skubnąć
future tense	1st	skubnę			skubniemy
	2nd	skubniesz			skubniecie
	3rd	skubnie			skubną
	impersonal	skubnie się
past tense	1st	skubnąłem, -(e)m skubnął	skubnęłam, -(e)m skubnęła	skubnęłom, -(e)m skubnęło	skubnęliśmy, -(e)śmy skubnęli	skubnęłyśmy, -(e)śmy skubnęły
	2nd	skubnąłeś, -(e)ś skubnął	skubnęłaś, -(e)ś skubnęła	skubnęłoś, -(e)ś skubnęło	skubnęliście, -(e)ście skubnęli	skubnęłyście, -(e)ście skubnęły
	3rd	skubnął	skubnęła	skubnęło	skubnęli	skubnęły
	impersonal	skubnięto
conditional	1st	skubnąłbym, bym skubnął	skubnęłabym, bym skubnęła	skubnęłobym, bym skubnęło	skubnęlibyśmy, byśmy skubnęli	skubnęłybyśmy, byśmy skubnęły
	2nd	skubnąłbyś, byś skubnął	skubnęłabyś, byś skubnęła	skubnęłobyś, byś skubnęło	skubnęlibyście, byście skubnęli	skubnęłybyście, byście skubnęły
	3rd	skubnąłby, by skubnął	skubnęłaby, by skubnęła	skubnęłoby, by skubnęło	skubnęliby, by skubnęli	skubnęłyby, by skubnęły
	impersonal	skubnięto by
imperative	1st	niech skubnę			skubnijmy
	2nd	skubnij			skubnijcie
	3rd	niech skubnie			niech skubną
passive adjectival participle		skubnięty	skubnięta	skubnięte	skubnięci	skubnięte
anterior adverbial participle		skubnąwszy
verbal noun		skubnięcie

Further reading

• skubnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skubnąć in Polish dictionaries at PWN