skundlić

Polish

Etymology

From s- +‎ kundel +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskun.dlit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -undlit͡ɕ
• Syllabification: skun‧dlić

Verb

skundlić pf

1. (reflexive with się, derogatory) to mongrelize (to cross-breed)

Conjugation

Conjugation of skundlić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skundlić
future tense	1st	skundlę			skundlimy
	2nd	skundlisz			skundlicie
	3rd	skundli			skundlą
	impersonal	skundli się
past tense	1st	skundliłem, -(e)m skundlił	skundliłam, -(e)m skundliła	skundliłom, -(e)m skundliło	skundliliśmy, -(e)śmy skundlili	skundliłyśmy, -(e)śmy skundliły
	2nd	skundliłeś, -(e)ś skundlił	skundliłaś, -(e)ś skundliła	skundliłoś, -(e)ś skundliło	skundliliście, -(e)ście skundlili	skundliłyście, -(e)ście skundliły
	3rd	skundlił	skundliła	skundliło	skundlili	skundliły
	impersonal	skundlono
conditional	1st	skundliłbym, bym skundlił	skundliłabym, bym skundliła	skundliłobym, bym skundliło	skundlilibyśmy, byśmy skundlili	skundliłybyśmy, byśmy skundliły
	2nd	skundliłbyś, byś skundlił	skundliłabyś, byś skundliła	skundliłobyś, byś skundliło	skundlilibyście, byście skundlili	skundliłybyście, byście skundliły
	3rd	skundliłby, by skundlił	skundliłaby, by skundliła	skundliłoby, by skundliło	skundliliby, by skundlili	skundliłyby, by skundliły
	impersonal	skundlono by
imperative	1st	niech skundlę			skundlijmy
	2nd	skundlij			skundlijcie
	3rd	niech skundli			niech skundlą
anterior adverbial participle		skundliwszy
verbal noun		skundlenie

Related terms

nouns

• kundel
• kundelek

 

Further reading

• skundlić in Polish dictionaries at PWN