slengja

Icelandic

Etymology

From Old Norse sløngva, Proto-Germanic *slangwijaną.

Verb

slengja (weak verb, third-person singular past indicative slengdi, supine slengt)

1. to sling, to throw

Conjugation

slengja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að slengja
supine (sagnbót)		slengt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slengjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slengi	við slengjum	present (nútíð)	ég slengi	við slengjum
	þú slengir	þið slengið		þú slengir	þið slengið
	hann, hún, það slengir	þeir, þær, þau slengja		hann, hún, það slengi	þeir, þær, þau slengi
past (þátíð)	ég slengdi	við slengdum	past (þátíð)	ég slengdi	við slengdum
	þú slengdir	þið slengduð		þú slengdir	þið slengduð
	hann, hún, það slengdi	þeir, þær, þau slengdu		hann, hún, það slengdi	þeir, þær, þau slengdu
imperative (boðháttur)	sleng (þú)	slengið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slengdu	slengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slengjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að slengjast
supine (sagnbót)		slengst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slengjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slengist	við slengjumst	present (nútíð)	ég slengist	við slengjumst
	þú slengist	þið slengist		þú slengist	þið slengist
	hann, hún, það slengist	þeir, þær, þau slengjast		hann, hún, það slengist	þeir, þær, þau slengist
past (þátíð)	ég slengdist	við slengdumst	past (þátíð)	ég slengdist	við slengdumst
	þú slengdist	þið slengdust		þú slengdist	þið slengdust
	hann, hún, það slengdist	þeir, þær, þau slengdust		hann, hún, það slengdist	þeir, þær, þau slengdust
imperative (boðháttur)	slengst (þú)	slengist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slengstu	slengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• slengje
• slenga, slenge

Etymology

From Old Norse sløngva, Proto-Germanic *slangwijaną. Perhaps with influence from Middle Low German slengen.

Pronunciation

• IPA^(key): /²slɛnjɑ/, /²slɛŋjɑ/

Verb

slengja (present tense slengjer, past tense slengde, past participle slengt, passive infinitive slengjast, present participle slengjande, imperative sleng)

1. throw recklessly

   Datamaskina vart slengd ut av vindauga av vandalane.

   The computer was thrown out of the window by the vandals.

References

• “slengja” in The Nynorsk Dictionary.