sletta

See also: slétta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstlɛhta/
• Rhymes: -ɛhta

Noun

sletta f (genitive singular slettu, nominative plural slettur)

1. blot, blotch, splotch

   Synonyms: hlussa, klessa

2. a foreign word used in Icelandic

   enskusletta ― an English word used in Icelandic

Declension

declension of sletta

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sletta	slettan	slettur	sletturnar
accusative	slettu	slettuna	slettur	sletturnar
dative	slettu	slettunni	slettum	slettunum
genitive	slettu	slettunnar	slettna	slettnanna

Derived terms

• hraunsletta

Verb

sletta (weak verb, third-person singular past indicative sletti, supine slett)

1. (transitive, with dative) to spill a tiny bit of liquid, to splash a few drops of liquid

   Synonyms: skvetta, sulla

   Það slettist smá rauðvín á skyrtuna mína. ― A bit of red wine spilled on my shirt.

2. to use a foreign word in Icelandic

Conjugation

sletta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sletta
supine (sagnbót)		slett
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slettandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sletti	við slettum	present (nútíð)	ég sletti	við slettum
	þú slettir	þið slettið		þú slettir	þið slettið
	hann, hún, það slettir	þeir, þær, þau sletta		hann, hún, það sletti	þeir, þær, þau sletti
past (þátíð)	ég sletti	við slettum	past (þátíð)	ég sletti	við slettum
	þú slettir	þið slettuð		þú slettir	þið slettuð
	hann, hún, það sletti	þeir, þær, þau slettu		hann, hún, það sletti	þeir, þær, þau slettu
imperative (boðháttur)	slett (þú)	slettið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slettu	slettiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slettast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að slettast
supine (sagnbót)		slest
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slettandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slettist	við slettumst	present (nútíð)	ég slettist	við slettumst
	þú slettist	þið slettist		þú slettist	þið slettist
	hann, hún, það slettist	þeir, þær, þau slettast		hann, hún, það slettist	þeir, þær, þau slettist
past (þátíð)	ég slettist	við slettumst	past (þátíð)	ég slettist	við slettumst
	þú slettist	þið slettust		þú slettist	þið slettust
	hann, hún, það slettist	þeir, þær, þau slettust		hann, hún, það slettist	þeir, þær, þau slettust
imperative (boðháttur)	slest (þú)	slettist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slestu	slettisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Norwegian Bokmål

Noun

sletta

1. definite feminine singular of slette

Alternative forms

• sletten

Verb

sletta

1. inflection of slette:
   1. simple past
   2. past participle

Alternative forms

• slettet

Norwegian Nynorsk

Pronunciation

• IPA^(key): /²slɛtːɑ/

Etymology 1

From Old Norse slétta.

Alternative forms

• slette

Verb

sletta (present tense slettar, past tense sletta, past participle sletta, passive infinitive slettast, present participle slettande, imperative sletta/slett)

1. to smooth (make smooth or even)
2. to delete

Etymology 2

Noun

sletta f

1. definite singular of slette

References

• “sletta” in The Nynorsk Dictionary.