smána

Icelandic edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

smána (weak verb, third-person singular past indicative smánaði, supine smánað)

smána — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að smána
supine (sagnbót)		smánað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		smánandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég smána	við smánum	present (nútíð)	ég smáni	við smánum
	þú smánar	þið smánið		þú smánir	þið smánið
	hann, hún, það smánar	þeir, þær, þau smána		hann, hún, það smáni	þeir, þær, þau smáni

past (þátíð)	ég smánaði	við smánuðum	past (þátíð)	ég smánaði	við smánuðum
	þú smánaðir	þið smánuðuð		þú smánaðir	þið smánuðuð
	hann, hún, það smánaði	þeir, þær, þau smánuðu		hann, hún, það smánaði	þeir, þær, þau smánuðu

imperative (boðháttur)	smána (þú)	smánið (þið)
	smánaðu	smániði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

smánast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að smánast
supine (sagnbót)		smánast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		smánandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég smánast	við smánumst	present (nútíð)	ég smánist	við smánumst
	þú smánast	þið smánist		þú smánist	þið smánist
	hann, hún, það smánast	þeir, þær, þau smánast		hann, hún, það smánist	þeir, þær, þau smánist

past (þátíð)	ég smánaðist	við smánuðumst	past (þátíð)	ég smánaðist	við smánuðumst
	þú smánaðist	þið smánuðust		þú smánaðist	þið smánuðust
	hann, hún, það smánaðist	þeir, þær, þau smánuðust		hann, hún, það smánaðist	þeir, þær, þau smánuðust

imperative (boðháttur)	smánast (þú)	smánist (þið)
	smánastu	smánisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

smánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	smánaður	smánuð	smánað	smánaðir	smánaðar	smánuð
accusative (þolfall)	smánaðan	smánaða	smánað	smánaða	smánaðar	smánuð
dative (þágufall)	smánuðum	smánaðri	smánuðu	smánuðum	smánuðum	smánuðum
genitive (eignarfall)	smánaðs	smánaðrar	smánaðs	smánaðra	smánaðra	smánaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	smánaði	smánaða	smánaða	smánuðu	smánuðu	smánuðu
accusative (þolfall)	smánaða	smánuðu	smánaða	smánuðu	smánuðu	smánuðu
dative (þágufall)	smánaða	smánuðu	smánaða	smánuðu	smánuðu	smánuðu
genitive (eignarfall)	smánaða	smánuðu	smánaða	smánuðu	smánuðu	smánuðu

smána