spójka

Polish

Etymology

From spoić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspuj.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ujka
• Syllabification: spój‧ka

Noun

spójka f

1. (linguistic morphology) interfix (affix linking two stems)

   Synonyms: międzyrostek, interfiks

2. (grammar) copula

   Synonym: łącznik

Declension

Declension of spójka

	singular	plural
nominative	spójka	spójki
genitive	spójki	spójek
dative	spójce	spójkom
accusative	spójkę	spójki
instrumental	spójką	spójkami
locative	spójce	spójkach
vocative	spójko	spójki

Related terms

adjective

• spójny

 

noun

• spoina
• spoiwo
• spojówka
• spójnia
• spójnik
• spójność

 

verbs

• spajać
• spoić

 

Further reading

• spójka in Polish dictionaries at PWN