spolszczyć

Polish

Etymology

From s- +‎ polszczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɔl.ʂt͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlʂt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: spol‧szczyć

Verb

spolszczyć pf (imperfective polszczyć or spolszczać)

1. (transitive) to Polonize

   Synonym: spolonizować

2. (transitive) to translate into Polish

Conjugation

Conjugation of spolszczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spolszczyć
future tense	1st	spolszczę			spolszczymy
	2nd	spolszczysz			spolszczycie
	3rd	spolszczy			spolszczą
	impersonal	spolszczy się
past tense	1st	spolszczyłem, -(e)m spolszczył	spolszczyłam, -(e)m spolszczyła	spolszczyłom, -(e)m spolszczyło	spolszczyliśmy, -(e)śmy spolszczyli	spolszczyłyśmy, -(e)śmy spolszczyły
	2nd	spolszczyłeś, -(e)ś spolszczył	spolszczyłaś, -(e)ś spolszczyła	spolszczyłoś, -(e)ś spolszczyło	spolszczyliście, -(e)ście spolszczyli	spolszczyłyście, -(e)ście spolszczyły
	3rd	spolszczył	spolszczyła	spolszczyło	spolszczyli	spolszczyły
	impersonal	spolszczono
conditional	1st	spolszczyłbym, bym spolszczył	spolszczyłabym, bym spolszczyła	spolszczyłobym, bym spolszczyło	spolszczylibyśmy, byśmy spolszczyli	spolszczyłybyśmy, byśmy spolszczyły
	2nd	spolszczyłbyś, byś spolszczył	spolszczyłabyś, byś spolszczyła	spolszczyłobyś, byś spolszczyło	spolszczylibyście, byście spolszczyli	spolszczyłybyście, byście spolszczyły
	3rd	spolszczyłby, by spolszczył	spolszczyłaby, by spolszczyła	spolszczyłoby, by spolszczyło	spolszczyliby, by spolszczyli	spolszczyłyby, by spolszczyły
	impersonal	spolszczono by
imperative	1st	niech spolszczę			spolszczmy
	2nd	spolszcz			spolszczcie
	3rd	niech spolszczy			niech spolszczą
passive adjectival participle		spolszczony	spolszczona	spolszczone	spolszczeni	spolszczone
anterior adverbial participle		spolszczywszy
verbal noun		spolszczenie

Further reading

• spolszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spolszczyć in Polish dictionaries at PWN