spreke
Dutch edit
Pronunciation edit
Verb edit
spreke
Anagrams edit
Norwegian Bokmål edit
Adjective edit
spreke
Saterland Frisian edit
Etymology edit
From Old Frisian spreka, from Proto-West Germanic *sprekan. Cognates include West Frisian sprekke and German sprechen.
Pronunciation edit
Verb edit
spreke
- (intransitive) to speak
Conjugation edit
Conjugation of spreke (irregular)
Grúundfoarme | spreke | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitive | tou spreken | ||||||
Present tense | Past tense | ||||||
iek | spreke | wie | spreke | iek | spriek | wie | sprieken |
du | spräkst | jie | spreke | du | spriekst | jie | sprieken |
hie/ju/dät | spräkt | jo | spreke | hie/ju/dät | spriek | jo | sprieken |
Present participle | Imperative | Auxiliary | Past participle | ||||
sprekend | Singular | spräk, spreke | häbe | spreken | |||
Plural | spreket |