stinkdier

See also: Stinkdier

Dutch

Etymology

Compound of stinken (“to stink”) +‎ dier (“animal”). Compare German Stinktier, which is attested slightly earlier, and Danish stinkdyr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɪŋk.diːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: stink‧dier

Noun

stinkdier n (plural stinkdieren, diminutive stinkdiertje n)

1. skunk, any member of the family Mephitidae [from 1760s]
   • 1761, Martinus Houttuyn, Natuurlyke historie of uitvoerige Beschryving der Dieren, Planten en Mineraalen, vol. I, part 2, publ. by F. Houttuyn, page 154.

     Dit Dier, waar van de Afbeelding hier nevens gaat‚ mag met regt den naam voeren van Stinkdier, 't welk het Woord Mephitis betekent: want, vergramd zynde, geeft het, met een Veeſt, een ſtank uit, afſchuwelijker dan iemand zig kan verbeelden.

     (please add an English translation of this quotation)