strijdwagen

Dutch

Alternative forms

• strijtwagen (obsolete)

Etymology

From strijd (“battle”) +‎ wagen (“wagon”). First attested in the seventeenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɛi̯tˌʋaː.ɣə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: strijd‧wa‧gen

Noun

strijdwagen m (plural strijdwagens, diminutive strijdwagentje n)

1. chariot
   • 1626, Joost Vondel, De Amsteldamsche Hecvba. Treur-Spel, act III, lines 605–608:

     Ghy hebt oud Troien thans, maer ick al lang sien vallen:
     Van zedert soo verwoed, rondom de staende wallen,
     Met sijn' strijdwagen styf, en wacker aengesweept,
     De wreede Peleus soon mijn' leden heeft gesleept:

     You have old Troy for now, but I [have] long seen it fall
     From since, so enraged, round the [still] standing walls,
     With his sturdy chariot and driven fiercely,
     The cruel son of Peleus has dragged my [better half's] body:

Descendants

• Afrikaans: strydwa
• → West Frisian: striidwein (calque)