strjúpi
Icelandic edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Norse strjúpi, cognates include Danish strube, Swedish strupe (“throat”).
Noun edit
strjúpi m (genitive singular strjúpa, nominative plural strjúpar)
- (rare, of animals and humans) the neck, especially the trunk that remains after the head has been hewn off[1]
- Chapter 21, Svarfdæla saga (Icelandic)
- Fyrir sunnan hús lést Ögmundur sjá rauðan kyrtil hanga úti á ási og diglaði niður úr og brá hann í munn sér og kenndi að salt var. Síðan hljóp hann suður um húsin með kyrtilinn og dró með sér tík mikla og hjó af henni höfuðið og færði í kyrtilinn og lét taka strjúpann niður úr höfuðsmáttinni og dró að dyrunum þar sem þær voru Ragnhildur og Ingvildur.
- Skálmöld, song Valhöll from album Baldur
- Hetja er fallin, höndin sár,
- höfuðið klofið að strjúpa.
- Gróa þar síðan Baldursbrár,
- berjalyng kroppar rjúpa.
- Hero is fallen, hand is sore
- Head is cleaved to the neck
- Ever since then grow sea mayweed
- Berries eats the Rock Ptarmigan.
- Chapter 21, Svarfdæla saga (Icelandic)
References edit
- ↑ 1.0 1.1 Icelandic Web of Science: Hvað merkja orðin „strjúpi“ og „drundur“? (“What do the words “strjúpi” and “drundur” mean?”)
Old Norse edit
Alternative forms edit
Etymology edit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun edit
strjúpi m (genitive strjúpa)
Declension edit
Declension of strjúpi (weak an-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | strjúpi | strjúpinn | strjúpar | strjúparnir |
| accusative | strjúpa | strjúpann | strjúpa | strjúpana |
| dative | strjúpa | strjúpanum | strjúpum | strjúpunum |
| genitive | strjúpa | strjúpans | strjúpa | strjúpanna |