styrkja
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse styrkja, from Proto-Germanic *sturkijaną.
Pronunciation edit
Verb edit
styrkja (weak verb, third-person singular past indicative styrkti, supine styrkt)
- to strengthen
Conjugation edit
styrkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að styrkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
styrkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
styrkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég styrki | við styrkjum | present (nútíð) |
ég styrki | við styrkjum |
| þú styrkir | þið styrkið | þú styrkir | þið styrkið | ||
| hann, hún, það styrkir | þeir, þær, þau styrkja | hann, hún, það styrki | þeir, þær, þau styrki | ||
| past (þátíð) |
ég styrkti | við styrktum | past (þátíð) |
ég styrkti | við styrktum |
| þú styrktir | þið styrktuð | þú styrktir | þið styrktuð | ||
| hann, hún, það styrkti | þeir, þær, þau styrktu | hann, hún, það styrkti | þeir, þær, þau styrktu | ||
| imperative (boðháttur) |
styrk (þú) | styrkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| styrktu | styrkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að styrkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
styrkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
styrkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég styrkist | við styrkjumst | present (nútíð) |
ég styrkist | við styrkjumst |
| þú styrkist | þið styrkist | þú styrkist | þið styrkist | ||
| hann, hún, það styrkist | þeir, þær, þau styrkjast | hann, hún, það styrkist | þeir, þær, þau styrkist | ||
| past (þátíð) |
ég styrktist | við styrktumst | past (þátíð) |
ég styrktist | við styrktumst |
| þú styrktist | þið styrktust | þú styrktist | þið styrktust | ||
| hann, hún, það styrktist | þeir, þær, þau styrktust | hann, hún, það styrktist | þeir, þær, þau styrktust | ||
| imperative (boðháttur) |
styrkst (þú) | styrkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| styrkstu | styrkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
styrktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
styrktur | styrkt | styrkt | styrktir | styrktar | styrkt | |
| accusative (þolfall) |
styrktan | styrkta | styrkt | styrkta | styrktar | styrkt | |
| dative (þágufall) |
styrktum | styrktri | styrktu | styrktum | styrktum | styrktum | |
| genitive (eignarfall) |
styrkts | styrktrar | styrkts | styrktra | styrktra | styrktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
styrkti | styrkta | styrkta | styrktu | styrktu | styrktu | |
| accusative (þolfall) |
styrkta | styrktu | styrkta | styrktu | styrktu | styrktu | |
| dative (þágufall) |
styrkta | styrktu | styrkta | styrktu | styrktu | styrktu | |
| genitive (eignarfall) |
styrkta | styrktu | styrkta | styrktu | styrktu | styrktu | |
Norwegian Nynorsk edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Norse styrkja, from styrkr (“strong”).
Verb edit
styrkja (present tense styrkjer, past tense styrkte, past participle styrkt, passive infinitive styrkjast, present participle styrkjande, imperative styrk)
- to strengthen
- Krigen styrkte stoda til regjeringa.
- The war strengthened the position of the government.
References edit
- “styrkja” in The Nynorsk Dictionary.