suarn
Ludian edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *sarna, from Proto-Finno-Ugric *śarna (“incantation, speech”). Cognates include Finnish saarna (“sermon”) and Veps sarn.
Pronunciation edit
Noun edit
suarn
References edit
- Miikul Pahomov (2016) “suarn”, in Учебный словарь литературного людиковского языка[1]