subamarus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /su.baˈmaː.rus/, [s̠ʊbäˈmäːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /su.baˈma.rus/, [subäˈmäːrus]
Adjective edit
subamārus (feminine subamāra, neuter subamārum); first/second-declension adjective
- somewhat bitter etc.
Declension edit
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | subamārus | subamāra | subamārum | subamārī | subamārae | subamāra | |
| Genitive | subamārī | subamārae | subamārī | subamārōrum | subamārārum | subamārōrum | |
| Dative | subamārō | subamārō | subamārīs | ||||
| Accusative | subamārum | subamāram | subamārum | subamārōs | subamārās | subamāra | |
| Ablative | subamārō | subamārā | subamārō | subamārīs | |||
| Vocative | subamāre | subamāra | subamārum | subamārī | subamārae | subamāra | |
References edit
- “subamarus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “subamarus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- subamarus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.