Latin edit

Etymology edit

From sufficiens.

Pronunciation edit

Noun edit

sufficientia f (genitive sufficientiae); first declension

  1. sufficience, sufficiency

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative sufficientia sufficientiae
Genitive sufficientiae sufficientiārum
Dative sufficientiae sufficientiīs
Accusative sufficientiam sufficientiās
Ablative sufficientiā sufficientiīs
Vocative sufficientia sufficientiae

Descendants edit

References edit