suhdanne
Finnish edit
Etymology edit
suhta + -nne. First attested in 1913.
Pronunciation edit
Noun edit
suhdanne
Declension edit
Inflection of suhdanne (Kotus type 48*J/hame, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | suhdanne | suhdanteet | ||
genitive | suhdanteen | suhdanteiden suhdanteitten | ||
partitive | suhdannetta | suhdanteita | ||
illative | suhdanteeseen | suhdanteisiin suhdanteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | suhdanne | suhdanteet | ||
accusative | nom. | suhdanne | suhdanteet | |
gen. | suhdanteen | |||
genitive | suhdanteen | suhdanteiden suhdanteitten | ||
partitive | suhdannetta | suhdanteita | ||
inessive | suhdanteessa | suhdanteissa | ||
elative | suhdanteesta | suhdanteista | ||
illative | suhdanteeseen | suhdanteisiin suhdanteihin | ||
adessive | suhdanteella | suhdanteilla | ||
ablative | suhdanteelta | suhdanteilta | ||
allative | suhdanteelle | suhdanteille | ||
essive | suhdanteena | suhdanteina | ||
translative | suhdanteeksi | suhdanteiksi | ||
abessive | suhdanteetta | suhdanteitta | ||
instructive | — | suhdantein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Further reading edit
- “suhdanne”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03