supradictus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of suprādīcō.
Participle edit
suprādictus (feminine suprādicta, neuter suprādictum); first/second-declension participle
- Alternative form of superdictus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suprādictus | suprādicta | suprādictum | suprādictī | suprādictae | suprādicta | |
Genitive | suprādictī | suprādictae | suprādictī | suprādictōrum | suprādictārum | suprādictōrum | |
Dative | suprādictō | suprādictō | suprādictīs | ||||
Accusative | suprādictum | suprādictam | suprādictum | suprādictōs | suprādictās | suprādicta | |
Ablative | suprādictō | suprādictā | suprādictō | suprādictīs | |||
Vocative | suprādicte | suprādicta | suprādictum | suprādictī | suprādictae | suprādicta |