svindla
Icelandic edit
Etymology edit
From Danish svindle, from German schwindeln.
Pronunciation edit
Verb edit
svindla (weak verb, third-person singular past indicative svindlaði, supine svindlað)
- (intransitive) to cheat
- (with dative) to sneak (something/someone) somewhere, get somewhere by cheating
- Ég náði að svindla mér og vini mínum inn á ballið. Dyravörðurinn leit varla á fölsuðu skilríkin okkar.
- I managed to sneak myself and my friend into the ball. The doorman barely looked at our fake IDs.
Declension edit
svindla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svindla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svindlað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svindlandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég svindla | við svindlum | present (nútíð) |
ég svindli | við svindlum |
| þú svindlar | þið svindlið | þú svindlir | þið svindlið | ||
| hann, hún, það svindlar | þeir, þær, þau svindla | hann, hún, það svindli | þeir, þær, þau svindli | ||
| past (þátíð) |
ég svindlaði | við svindluðum | past (þátíð) |
ég svindlaði | við svindluðum |
| þú svindlaðir | þið svindluðuð | þú svindlaðir | þið svindluðuð | ||
| hann, hún, það svindlaði | þeir, þær, þau svindluðu | hann, hún, það svindlaði | þeir, þær, þau svindluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
svindla (þú) | svindlið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svindlaðu | svindliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms edit
- svindlari (“cheat, swindler, fraudster”)
Related terms edit
- svindl (“swindle, scam”)
Swedish edit
Etymology edit
From German schwindeln. Cognate of Danish svindle.
Verb edit
svindla (present svindlar, preterite svindlade, supine svindlat, imperative svindla)
Conjugation edit
Conjugation of svindla (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | svindla | svindlas | ||
| Supine | svindlat | svindlats | ||
| Imperative | svindla | — | ||
| Imper. plural1 | svindlen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | svindlar | svindlade | svindlas | svindlades |
| Ind. plural1 | svindla | svindlade | svindlas | svindlades |
| Subjunctive2 | svindle | svindlade | svindles | svindlades |
| Participles | ||||
| Present participle | svindlande | |||
| Past participle | svindlad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||