szafran
Polish edit
Etymology edit
Perhaps borrowed from Czech šafrán, from Middle High German safrân, saffrân, from Medieval Latin safrānum, from Arabic زَعْفَرَان (zaʕfarān).
Pronunciation edit
Noun edit
szafran m inan
Declension edit
Declension of szafran
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szafran | szafrany |
genitive | szafranu | szafranów |
dative | szafranowi | szafranom |
accusative | szafran | szafrany |
instrumental | szafranem | szafranami |
locative | szafranie | szafranach |
vocative | szafranie | szafrany |
Noun edit
szafran m inan
- saffron (spice made of one species of crocus)
Declension edit
Declension of szafran
singular | |
---|---|
nominative | szafran |
genitive | szafranu |
dative | szafranowi |
accusative | szafran |
instrumental | szafranem |
locative | szafranie |
vocative | szafranie |
Derived terms edit
adjectives
nouns
Related terms edit
adverb