sznur

Polish

Etymology

Borrowed from German Schnur (“cord”), from Middle High German snuor, from Old High German snuor.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂnur/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ur
• Syllabification: sznur

Noun

sznur m inan (diminutive sznurek)

1. rope, cord

Declension

Declension of sznur

	singular	plural
nominative	sznur	sznury
genitive	sznura	sznurów
dative	sznurowi	sznurom
accusative	sznur	sznury
instrumental	sznurem	sznurami
locative	sznurze	sznurach
vocative	sznurze	sznury

Derived terms

adjectives

• bezsznurowy
• sznurowy

 

nouns

• sznurowadło
• sznurówka

 

proverb

• w domu powieszonego nie mówi się o sznurze

 

Further reading

• sznur in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sznur in Polish dictionaries at PWN