tíðka
Icelandic
editPronunciation
editVerb
edittíðka (weak verb, third-person singular past indicative tíðkaði, supine tíðkað)
- (transitive, with accusative) to be in the habit of
Conjugation
edittíðka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að tíðka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
tíðkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tíðkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég tíðka | við tíðkum | present (nútíð) |
ég tíðki | við tíðkum |
| þú tíðkar | þið tíðkið | þú tíðkir | þið tíðkið | ||
| hann, hún, það tíðkar | þeir, þær, þau tíðka | hann, hún, það tíðki | þeir, þær, þau tíðki | ||
| past (þátíð) |
ég tíðkaði | við tíðkuðum | past (þátíð) |
ég tíðkaði | við tíðkuðum |
| þú tíðkaðir | þið tíðkuðuð | þú tíðkaðir | þið tíðkuðuð | ||
| hann, hún, það tíðkaði | þeir, þær, þau tíðkuðu | hann, hún, það tíðkaði | þeir, þær, þau tíðkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
tíðka (þú) | tíðkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| tíðkaðu | tíðkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að tíðkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
tíðkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tíðkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég tíðkast | við tíðkumst | present (nútíð) |
ég tíðkist | við tíðkumst |
| þú tíðkast | þið tíðkist | þú tíðkist | þið tíðkist | ||
| hann, hún, það tíðkast | þeir, þær, þau tíðkast | hann, hún, það tíðkist | þeir, þær, þau tíðkist | ||
| past (þátíð) |
ég tíðkaðist | við tíðkuðumst | past (þátíð) |
ég tíðkaðist | við tíðkuðumst |
| þú tíðkaðist | þið tíðkuðust | þú tíðkaðist | þið tíðkuðust | ||
| hann, hún, það tíðkaðist | þeir, þær, þau tíðkuðust | hann, hún, það tíðkaðist | þeir, þær, þau tíðkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
tíðkast (þú) | tíðkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| tíðkastu | tíðkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
tíðkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
tíðkaður | tíðkuð | tíðkað | tíðkaðir | tíðkaðar | tíðkuð | |
| accusative (þolfall) |
tíðkaðan | tíðkaða | tíðkað | tíðkaða | tíðkaðar | tíðkuð | |
| dative (þágufall) |
tíðkuðum | tíðkaðri | tíðkuðu | tíðkuðum | tíðkuðum | tíðkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
tíðkaðs | tíðkaðrar | tíðkaðs | tíðkaðra | tíðkaðra | tíðkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
tíðkaði | tíðkaða | tíðkaða | tíðkuðu | tíðkuðu | tíðkuðu | |
| accusative (þolfall) |
tíðkaða | tíðkuðu | tíðkaða | tíðkuðu | tíðkuðu | tíðkuðu | |
| dative (þágufall) |
tíðkaða | tíðkuðu | tíðkaða | tíðkuðu | tíðkuðu | tíðkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
tíðkaða | tíðkuðu | tíðkaða | tíðkuðu | tíðkuðu | tíðkuðu | |