tünn
Alemannic German edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Middle High German dünne, from Old High German dunni, from Proto-Germanic *þunnuz (“thin”). Cognate with German dünn, Dutch dun, English thin, Icelandic þunnur.
Pronunciation edit
Adjective edit
tünn (comparative tüner, superlative tünnscht)
Declension edit
Declension of tünn | |||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | plural | ||
Weak inflection | nominative/accusative | tünni | tünni | tünni | tünne |
dative | tünne | tünne | tünne | tünne | |
Strong inflection | nominative/accusative | tünne | tünni | tünns | tünni |
dative | tünne | tünne | tünne | tünne |
Estonian edit
Etymology edit
From Middle Low German tunne (“barrel”), compare English tun. See also tonn, which is loaned from an alternative form of the same word.
Pronunciation edit
Noun edit
tünn (genitive tünni, partitive tünni)
Declension edit
Declension of tünn (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | tünn | tünnid | |
accusative | nom. | ||
gen. | tünni | ||
genitive | tünnide | ||
partitive | tünni | tünne tünnisid | |
illative | tünni tünnisse |
tünnidesse tünnesse | |
inessive | tünnis | tünnides tünnes | |
elative | tünnist | tünnidest tünnest | |
allative | tünnile | tünnidele tünnele | |
adessive | tünnil | tünnidel tünnel | |
ablative | tünnilt | tünnidelt tünnelt | |
translative | tünniks | tünnideks tünneks | |
terminative | tünnini | tünnideni | |
essive | tünnina | tünnidena | |
abessive | tünnita | tünnideta | |
comitative | tünniga | tünnidega |