tabiyet

Turkish

Etymology

Shortened from tabiiyet, from Ottoman Turkish تابعیت, from Arabic تَابِعِيَّة (tābiʕiyya).

Noun

tabiyet (definite accusative tabiyeti, plural tabiyetler)

1. (law) nationality

   Synonym: uyruk

Declension

Inflection
Nominative	tabiyet
Definite accusative	tabiyeti
	Singular	Plural
Nominative	tabiyet	tabiyetler
Definite accusative	tabiyeti	tabiyetleri
Dative	tabiyete	tabiyetlere
Locative	tabiyette	tabiyetlerde
Ablative	tabiyetten	tabiyetlerden
Genitive	tabiyetin	tabiyetlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular tabiyetim tabiyetlerim 2nd singular tabiyetin tabiyetlerin 3rd singular tabiyeti tabiyetleri 1st plural tabiyetimiz tabiyetlerimiz 2nd plural tabiyetiniz tabiyetleriniz 3rd plural tabiyetleri tabiyetleri Definite accusative Singular Plural 1st singular tabiyetimi tabiyetlerimi 2nd singular tabiyetini tabiyetlerini 3rd singular tabiyetini tabiyetlerini 1st plural tabiyetimizi tabiyetlerimizi 2nd plural tabiyetinizi tabiyetlerinizi 3rd plural tabiyetlerini tabiyetlerini Dative Singular Plural 1st singular tabiyetime tabiyetlerime 2nd singular tabiyetine tabiyetlerine 3rd singular tabiyetine tabiyetlerine 1st plural tabiyetimize tabiyetlerimize 2nd plural tabiyetinize tabiyetlerinize 3rd plural tabiyetlerine tabiyetlerine Locative Singular Plural 1st singular tabiyetimde tabiyetlerimde 2nd singular tabiyetinde tabiyetlerinde 3rd singular tabiyetinde tabiyetlerinde 1st plural tabiyetimizde tabiyetlerimizde 2nd plural tabiyetinizde tabiyetlerinizde 3rd plural tabiyetlerinde tabiyetlerinde Ablative Singular Plural 1st singular tabiyetimden tabiyetlerimden 2nd singular tabiyetinden tabiyetlerinden 3rd singular tabiyetinden tabiyetlerinden 1st plural tabiyetimizden tabiyetlerimizden 2nd plural tabiyetinizden tabiyetlerinizden 3rd plural tabiyetlerinden tabiyetlerinden Genitive Singular Plural 1st singular tabiyetimin tabiyetlerimin 2nd singular tabiyetinin tabiyetlerinin 3rd singular tabiyetinin tabiyetlerinin 1st plural tabiyetimizin tabiyetlerimizin 2nd plural tabiyetinizin tabiyetlerinizin 3rd plural tabiyetlerinin tabiyetlerinin

Derived terms

• tabiyetli
• tabiyetsiz

 

Further reading

• “tabiiyet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “tabiiyet”, in Nişanyan Sözlük