tarhun
Turkish
editEtymology
editInherited from Ottoman Turkish طرخون (tarhun), from Arabic طَرْخُون (ṭarḵūn, “tarragon”), ultimately from Ancient Greek δρακόντιον (drakóntion).
Noun
edittarhun (definite accusative tarhunu, plural tarhunlar)
Declension
editFurther reading
edit- Çağbayır, Yaşar (2007) “tarhun”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4609
- Nişanyan, Sevan (2002–) “tarhun”, in Nişanyan Sözlük