See also: Termini and terminí

English edit

Etymology edit

Unadapted borrowing from Latin terminī, nominative plural of terminus.

Pronunciation edit

Noun edit

termini

  1. plural of terminus

Anagrams edit

Catalan edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

Borrowed from Latin terminium.

Noun edit

termini m (plural terminis)

  1. term, period
  2. deadline, time limit
  3. (business) installment
Related terms edit

Etymology 2 edit

Verb edit

termini

  1. inflection of terminar:
    1. first/third-person singular present subjunctive
    2. third-person singular imperative

Further reading edit

Ido edit

Pronunciation edit

Noun edit

termini

  1. plural of termino

Italian edit

Pronunciation edit

Noun edit

termini m pl

  1. plural of termine

Verb edit

termini

  1. inflection of terminare:
    1. second-person singular present indicative
    2. first/second/third-person singular present subjunctive
    3. third-person singular imperative

Ladin edit

Noun edit

termini

  1. plural of termin

Latin edit

Pronunciation edit

Noun edit

terminī

  1. inflection of terminus:
    1. nominative/vocative plural
    2. genitive singular

Romanian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): (standard) /ˈter.minʲ/, (alternative) /terˈminʲ/

Verb edit

termini

  1. second-person singular present indicative/subjunctive of termina