terribilis
Latin edit
Etymology edit
From terreō (“I frighten, terrify, alarm; I deter by terror, scare (away)”) + -bilis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /terˈri.bi.lis/, [t̪ɛrˈrɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /terˈri.bi.lis/, [t̪erˈriːbilis]
Adjective edit
terribilis (neuter terribile, comparative terribilior, adverb terribiliter); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | terribilis | terribile | terribilēs | terribilia | |
Genitive | terribilis | terribilium | |||
Dative | terribilī | terribilibus | |||
Accusative | terribilem | terribile | terribilēs terribilīs |
terribilia | |
Ablative | terribilī | terribilibus | |||
Vocative | terribilis | terribile | terribilēs | terribilia |
Related terms edit
Descendants edit
Descendants
References edit
- “terribilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “terribilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- terribilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.