|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
tosnaím
|
tosnaíonn tú; tosnaír†
|
tosnaíonn sé, sí
|
tosnaímid; tosnaíonn muid
|
tosnaíonn sibh
|
tosnaíonn siad; tosnaíd†
|
a thosnaíonn; a thosnaíos / a dtosnaíonn*; a dtosnaíos*
|
tosnaítear
|
past
|
thosnaigh mé; thosnaíos
|
thosnaigh tú; thosnaís
|
thosnaigh sé, sí
|
thosnaíomar; thosnaigh muid
|
thosnaigh sibh; thosnaíobhair
|
thosnaigh siad; thosnaíodar
|
a thosnaigh / ar thosnaigh*
|
tosnaíodh
|
past habitual
|
thosnaínn / dtosnaínn‡‡
|
thosnaíteá / dtosnaíteᇇ
|
thosnaíodh sé, sí / dtosnaíodh sé, s퇇
|
thosnaímis; thosnaíodh muid / dtosnaímis‡‡; dtosnaíodh muid‡‡
|
thosnaíodh sibh / dtosnaíodh sibh‡‡
|
thosnaídís; thosnaíodh siad / dtosnaídís‡‡; dtosnaíodh siad‡‡
|
a thosnaíodh / a dtosnaíodh*
|
thosnaítí / dtosnaít퇇
|
future
|
tosnóidh mé; tosnód; tosnóchaidh mé†
|
tosnóidh tú; tosnóir†; tosnóchaidh tú†
|
tosnóidh sé, sí; tosnóchaidh sé, sí†
|
tosnóimid; tosnóidh muid; tosnóchaimid†; tosnóchaidh muid†
|
tosnóidh sibh; tosnóchaidh sibh†
|
tosnóidh siad; tosnóid†; tosnóchaidh siad†
|
a thosnóidh; a thosnós; a thosnóchaidh†; a thosnóchas† / a dtosnóidh*; a dtosnós*; a dtosnóchaidh*†; a dtosnóchas*†
|
tosnófar; tosnóchar†
|
conditional
|
thosnóinn; thosnóchainn† / dtosnóinn‡‡; dtosnóchainn†‡‡
|
thosnófá; thosnóchthᆠ/ dtosnófᇇ; dtosnóchthᆇ‡
|
thosnódh sé, sí; thosnóchadh sé, sí† / dtosnódh sé, s퇇; dtosnóchadh sé, s톇‡
|
thosnóimis; thosnódh muid; thosnóchaimis†; thosnóchadh muid† / dtosnóimis‡‡; dtosnódh muid‡‡; dtosnóchaimis†‡‡; dtosnóchadh muid†‡‡
|
thosnódh sibh; thosnóchadh sibh† / dtosnódh sibh‡‡; dtosnóchadh sibh†‡‡
|
thosnóidís; thosnódh siad; thosnóchadh siad† / dtosnóidís‡‡; dtosnódh siad‡‡; dtosnóchadh siad†‡‡
|
a thosnódh; a thosnóchadh† / a dtosnódh*; a dtosnóchadh*†
|
thosnófaí; thosnóchthaí† / dtosnófa퇇; dtosnóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtosnaí mé; go dtosnaíod†
|
go dtosnaí tú; go dtosnaír†
|
go dtosnaí sé, sí
|
go dtosnaímid; go dtosnaí muid
|
go dtosnaí sibh
|
go dtosnaí siad; go dtosnaíd†
|
—
|
go dtosnaítear
|
past
|
dá dtosnaínn
|
dá dtosnaíteá
|
dá dtosnaíodh sé, sí
|
dá dtosnaímis; dá dtosnaíodh muid
|
dá dtosnaíodh sibh
|
dá dtosnaídís; dá dtosnaíodh siad
|
—
|
dá dtosnaítí
|
imperative
|
tosnaím
|
tosnaigh
|
tosnaíodh sé, sí
|
tosnaímis
|
tosnaígí; tosnaídh†
|
tosnaídís
|
—
|
tosnaítear
|
verbal noun
|
tosnú
|
past participle
|
tosnaithe
|