tracić głowę

Polish

Etymology

Literally, “to lose one's head”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtra.t͡ɕid͡ʑ ˈɡwɔ.vɛ/
• Rhymes: -ɔvɛ

Verb

tracić głowę impf (perfective stracić głowę)

1. (intransitive, idiomatic) to lose one's head (to behave irrationally or lose self-control)

   Synonym: głupieć

Conjugation

Conjugation of tracić głowę: see tracić.

Further reading

• tracić głowę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tracić głowę in Polish dictionaries at PWN