truncar
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
truncar (first-person singular present trunco, first-person singular preterite trunquí, past participle truncat)
Conjugation edit
Conjugation of truncar (first conjugation, c-qu alternation)
infinitive | truncar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | truncant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | truncat | truncada | |||||
plural | truncats | truncades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | trunco | trunques | trunca | trunquem | trunqueu | trunquen | |
imperfect | truncava | truncaves | truncava | truncàvem | truncàveu | truncaven | |
future | truncaré | truncaràs | truncarà | truncarem | truncareu | truncaran | |
preterite | trunquí | truncares | truncà | truncàrem | truncàreu | truncaren | |
conditional | truncaria | truncaries | truncaria | truncaríem | truncaríeu | truncarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | trunqui | trunquis | trunqui | trunquem | trunqueu | trunquin | |
imperfect | trunqués | trunquessis | trunqués | trunquéssim | trunquéssiu | trunquessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | trunca | trunqui | trunquem | trunqueu | trunquin | |
negative (no) | — | no trunquis | no trunqui | no trunquem | no trunqueu | no trunquin |
Further reading edit
- “truncar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “truncar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “truncar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “truncar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician edit
Pronunciation edit
Verb edit
truncar (first-person singular present trunco, first-person singular preterite trunquei, past participle truncado)
- to truncate
Conjugation edit
Conjugation of truncar (c-qu alternation)
Reintegrated conjugation of truncar (c-qu alternation) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Further reading edit
- “truncar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
- “truncar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
Portuguese edit
Pronunciation edit
Verb edit
truncar (first-person singular present trunco, first-person singular preterite trunquei, past participle truncado)
- (transitive) to truncate (shorten something as if by cutting off part of it)
Conjugation edit
Conjugation of truncar (c-qu alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms edit
Further reading edit
- “truncar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
Spanish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
truncar (first-person singular present trunco, first-person singular preterite trunqué, past participle truncado)
- to truncate, to cut off, to cut on one side
- El nuevo edificio de la Tate Gallery presenta una fachada truncada.
- The new Tate Gallery building features a truncated facade.
- to be disappointing to one's expectacions
- Sus ilusiones se vieron truncadas.
- His hopes were shattered.
- to interrupt and not let further develop
- Una novela sobre unos refugiados que vieron truncadas sus vidas por la guerra.
- A novel about a group of refugees whose lives were cut short by the war.
Conjugation edit
Conjugation of truncar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of truncar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Derived terms edit
Further reading edit
- “truncar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014