tutorium
Latin edit
Etymology edit
Substantivized neuter singular of tūtōrius, from tūtor.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /tuːˈtoː.ri.um/, [t̪uːˈt̪oːriʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tuˈto.ri.um/, [t̪uˈt̪ɔːrium]
Noun edit
tūtōrium n (genitive tūtōriī or tūtōrī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | tūtōrium | tūtōria |
Genitive | tūtōriī tūtōrī1 |
tūtōriōrum |
Dative | tūtōriō | tūtōriīs |
Accusative | tūtōrium | tūtōria |
Ablative | tūtōriō | tūtōriīs |
Vocative | tūtōrium | tūtōria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants edit
- → German: Tutorium